Het veenhooibeestje, een uiterst zeldzame vlinder komt nog maar op een paar plekken in Drenthe voor. Op de vroegere vliegplaatsen in Overijssel en Gelderland is deze vlinder al vele jaren geleden verdwenen.
Maar er is gelukkig ook wat goeds te melden: dankzij aangepast beheer lijkt de vlinder lijkt de laatste jaren een grote en stabiele populatie te krijgen in het Fochteloërveen (op de grens van Friesland en Drenthe).
Het veenhooibeestje is een soort van hoogveengebieden. Het ideale leefgebied bevindt zich niet in de kern van het hoogveen, maar juist in de overgangszone langs de randen. De plant waar de rupsen op zijn gespecialiseerd is eenarig wollegras en dat is een typische soort van overgangen tussen veen en drogere gebieden. Het veenhooibeestje had het jarenlang erg moeilijk in het Fochteloërveen doordat het gebied verdroogde en steeds minder geschikt leefgebied voor de soort had.
De vlinder heeft sterk geprofiteerd van de verschillende natuurprojecten die Natuurmonumenten heeft uitgevoerd. De vernattingsmaatregelen hebben gefaseerd plaatsgevonden, waardoor het gebied niet te abrupt veranderde, maar geleidelijk aan. Het eenarig wollegras breidde zich sterk uit en het veenhooibeestje heeft hiervan geprofiteerd. Door het aanleggen van nieuwe natuur aangrenzend aan het veen blijft het gebied nu nog natter en wie weet zal de soort de komende jaren nog verder toenemen. Het gebied herbergt nu de grootste populatie van veenhooibeestjes in Nederland.
Door de extreme droogte van 2018 en 2019 heeft de populatie flink klappen gehad. De aantallen veenhooibeestjes zijn weer gezakt. De Vlinderstichting houdt vinger aan de pols!
Het veenhooibeestje is een van de twaalf soorten waarvoor wij ons extra inzetten via de Campagne 'Tien voor 12'! In tien jaar willen wij ervoor zorgen dat deze vlinders elk weer tien levensvatbare populaties krijgen.