Nieuwsbericht

De afgelopen dagen krijgt De Vlinderstichting opvallend veel meldingen van de rups van de windepijlstaart. Deze grote nachtvlinder is in Nederland vrij zeldzaam. In 2015 echter, werden er veel meer windepijlstaarten gezien dan normaal. En dat zien we nu terug in het nageslacht: er zijn erg veel rupsen.

Een ontmoeting met een rups van een windepijlstaart is behoorlijk indrukwekkend: ze kunnen tot zo’n 8 centimeter lang worden en zo dik als een duim. Rupsen worden vaak aangetroffen op en langs fietspaden bij maïsvelden of langs dijken. Met name op (de naam zegt het al) plekken waar winde groeit. Er bestaan twee verschillende vormen: helder groen met bruinachtige of zwartachtige schuine strepen op de flanken, of een bruin lichaam met lichtbruine of rozeachtige schuine strepen.

De windepijlstaart is een trekvlinder uit Zuid-Europa die in jaarlijks wisselende aantallen naar Nederland komt. In 2015 was het een goed jaar voor de windepijlstaart en werden ze veel gezien. Normaal gesproken kunnen de eitjes die deze vlinders leggen bij ons niet overleven: de Nederlandse winters zijn te koud. Maar door de zachte winter hebben waarschijnlijk toch veel rupsen het overleefd. De rupsen zijn flink gegroeid en gaan binnenkort verpoppen. De vlinders die uit de pop kruipen zullen weer naar het zuiden vertrekken.