Nieuwsbericht

‘Ravage door insecticiden blijkt groter dan verwacht’ en ‘Bijengif doodt veel meer insecten’ kopten de Volkskrant en Trouw van 9 april. Maandag wordt het rapport door EASAC, het hoogste onafhankelijke wetenschapsorgaan van Europa, gepresenteerd.

Tot nu toe is bij de toelating van bestrijdingsmiddelen vooral gekeken naar de effecten op honingbijen, die voor de landbouw van direct belang zijn omdat ze heel gericht ingezet kunnen worden voor bestuiving en ook nog eens een ‘landbouwproduct’ honing opleveren. Dat middelen zoals neonicotinoïden heel onzichtbaar grote effecten hebben op insecten hebben we als Vlinderstichting een paar jaar geleden nadrukkelijk ervaren. In onze vlinderkweek, waarmee we jaarlijks duizenden scholen voorzien van echte levende rupsen en vlinders in de klas, hadden we te maken met rupsen, poppen en vlinders die er gezond uitzagen, maar waarvan de vlinders niet gingen paren en dus geen nageslacht produceerden. Dan is het snel afgelopen met een vlinderkweek. Na lang zoeken bleek de oorzaak te liggen in het zaad waaruit de spruitjesplanten – het voedsel voor de rupsen – waren opgekweekt. Dat was behandeld met fipronil, net als neonicotinoïden een systemisch middel. Zie voor meer informatie het artikel dat hierover in Vlinders heeft gestaan.

Over de achteruitgang van vlinders is heel veel bekend. De Vlinderstichting doet al meer dan 25 jaar onderzoek naar hoe het met vlinders gaat en heeft daarmee een unieke dataset en expertise opgebouwd. Het boerenland is inmiddels een ‘groene woestijn’ waar bijna geen vlinders meer voorkomen. Dat daar een relatie ligt met toegepaste bestrijdingsmiddelen ligt voor de hand, maar wij hebben nog nooit de middelen gehad dit te kunnen onderzoeken. Wij roepen de overheid en de bestrijdingsmiddelenproducenten op om verdere achteruitgang van vlinders en andere insecten te beperken, door breder onderzoek te doen naar ongewenste effecten, om deze vooraf uit te sluiten.