Nieuwsbericht

Het is een stralende dag. Niet alleen het weer is uitzonderlijk mooi voor de tijd van het jaar, maar ook de sfeer onder de mensen zit er goed in. Gelach en gezang klinken over de hei. Even een dagje helemaal er uit, voor de geocachers iets heel normaals, maar voor de vluchtelingen een buitenkans. “Tomorrow again here?” vragen ze. Zo enthousiast zijn ze over het werken in de vrije natuur. Geen wonder ook, als je hoort wat ze hebben meegemaakt. “Ik ben te voet van Syrië naar Griekenland gereisd,” vertelt een jonge man uit Syrië. “Ik begon samen met mijn vriend, maar in Turkije werd hij door een sluipschutter doodgeschoten. Zijn lichaam heb ik teruggebracht naar Syrië, en toen ben ik weer opnieuw op reis gegaan. In Griekenland heb ik voor 3000 euro een auto gevonden die me naar Nederland bracht. Nu ben ik hier en wacht op een status. Mijn vrouw en twee kinderen zijn nog in Aleppo. Als ik een status heb, laat ik hen veilig met het vliegtuig overkomen naar Nederland.”

Schrijnende verhalen, en daarom genieten ze er zo van om een dagje uit te zijn en met Nederlanders op te trekken. “We willen graag in Nederland blijven! We doen ons best om te integreren en de taal te leren. Daarom hebben we ons opgegeven voor deze dag.” Ook Staatsbosbeheer is blij met al het enthousiasme. De uitzaai van dennetjes is op de Strabrechtse heide een steeds voortdurend probleem. “Als we niets doen, is over tien jaar alles dichtgegroeid,” vertelt boswachter Jap Smits. “Omdat het terrein kwetsbaar is, willen we hier niet met machines rijden. De beste manier om de dennen te bestrijden, is dus met de hand, zoals we vandaag doen. We zijn blij dat er zoveel mensen zijn gekomen. Vele handen maken licht werk!”