Nieuwsbericht

Begin februari een oranjetipje? Dat kan niet goed zijn en zeker niet met de kou en sneeuw van dit moment. Is de natuur in de war of is er iets anders aan de hand?

Het waren geen scherpe foto’s, maar wel overduidelijk van een oranjetipje. Ze werden opgestuurd naar De Vlinderstichting door Willy Reijtenbagh uit Wageningen die de vlinder in huis rond had vliegen en zich afvroeg welke soort het was. Bij navraag bleek dat ze die week uit de tuin van een vriendin een bos judaspenning had gekregen. Dat verklaart veel. Judaspenning is een van de waardplanten van het oranjetipje. Dat zijn planten waarvan de rupsen leven, die erg kieskeurig zijn. De rupsen eten in mei en juni van de penningen (de zaaddozen) van judaspenning en eind juni verpoppen ze. Dat doen ze gewoon in de plant omdat judaspenning houtig is en de hele zomer, herfst en winter, verdord en wel, blijft staan. Tenminste als wij er van afblijven. De pop hangt daar van juni tot het volgende jaar maart of april in en brengt er dus ook de winter in door.

Doordat er in januari al een koude periode is geweest met flinke vorst dacht de pop, toen hij hangend in de judaspenning binnenshuis kwam, dat het voorjaar was geworden en dat zette de vlinder aan om te ontpoppen. De vlinder heeft natuurlijk nu geen enkele kans zich voort te planten, want soortgenoten zijn er niet. Hij leeft ook maar een week of wat, dus zelfs als hij nu wordt gevoed met honingwater komt het voorjaar met oranjetipvrouwtjes toch te laat voor deze pechvogel.