Nieuwsbericht

Download het Living Planet Report ‘Zoute en Zilte Natuur in Nederland’

In het dynamische duinlandschap van vroeger groeiden veel bijzondere planten, waaronder verschillende soorten orchideeën. Diersoorten die bij die vegetaties hoorden zijn onder meer de vlindersoorten duingentiaanblauwtje, grote parelmoervlinder en zilveren maan, en blauwvleugelsprinkhaan en vele soorten bijen. Veel van de kenmerkende duinsoorten zijn zeldzaam geworden of verdwenen. Belangrijkste oorzaken waren verruiging van de vegetatie en verdroging. De verruiging van de droge duinen werd versterkt doordat steeds meer stikstof op de bodem neerdaalde vanuit de lucht; dat proces is nog steeds gaande.

Titia Wolterbeek, directeur van De Vlinderstichting: "Samen met de duinbeheerders wil De Vlinderstichting werken aan het terugbrengen van vlinders in de duinen."

Konijnen wisten de vegetatie enigszins kort te houden, maar vanaf ongeveer 1990 lukte dat niet meer; na myxomatose kregen de konijnen te maken met een nieuwe virusziekte, rabbit haemorrhagic disease (RHD). Door veroudering, vergrassing en verstruiking van de duinen verarmden de flora en fauna.

Duinbeheerders namen maatregelen om vergrassing en verruiging tegen te gaan. Ze brachten het waterpeil omhoog, lieten gebieden begrazen, plaggen en maaien en creëerden stukken kaal zand en verstuivingen. Vooral plantensoorten van natte duinvalleien namen toe. De maatregelen van duinbeheerders hebben ook effect op vlinders. Karakteristieke duinsoorten als duinparelmoervlinder, kleine parelmoervlinder en kleine vuurvlinder doen het goed in gebieden die licht worden begraasd, maar groot dikkopje, zwartsprietdikkopje en oranjetipje gaan achteruit doordat grazers hun nectarplanten en de planten waarop de rupsen leven opeten. Bij intensieve vraat door damherten, zoals in de Amsterdamse Waterleidingduinen en in Nationaal Park Zuid-Kennemerland, gaan de meeste dagvlindersoorten achteruit.