Nieuwsbericht

Door de maandenlange droogte was er gebrek aan bloeiende planten op het Kootwijkerzand. De angst was dat de vlinders en met name de uiterst zeldzame kleine heivlinder, weg zouden trekken en zich, buiten het geschikte leefgebied, niet zouden kunnen voortplanten. Eind juli werden daarom, samen met Staatsbosbeheer, vijf nectarkroegen ingericht op dit stuifzandgebied. Dagelijks worden de kuipen met bloeiende planten door vrijwilligers bezocht. Dan wordt bij elke kroeg 5 minuten geteld welke vlinders er gebruik van maken en de bakken worden gecontroleerd. Zeker toen het nog zo heet was moesten ze dagelijks water hebben en ook werden dode bloemen uitgeknipt.

Meer lezen over de nectarkroegen

Hongerige vlinders

Al vanaf de eerste dag dat de kroegen waren ingericht werden ze al gebruikt. De kommavlinder was er als eerste bij. Deze bedreigde soort dronk graag van de vlinderstruik. Soms waren er wel 2 of 3 in een kroeg te zien. Ook de heivlinder bleek de nectar te waarderen. Het duurde een aantal dagen voordat ook de eerste kleine heivlinder in een kroeg werd gezien. Dat was mede doordat de kroegen helemaal aan het begin van de vliegtijd werden aangelegd en dan zijn er nog voornamelijk mannetjes. Vooral de vrouwtjes, die iets later verschijnen, hebben nectar nodig. De kleine heivlinder is tot nu toe 34 keer gemeld tijdens de vijfminutentellingen in de kroegen, de heivlinder 47 en de kommavlinder 44 keer.

Gelukkig heeft het, ook op het Kootwijkerzand, de afgelopen weken flink geregend en hoewel we zien dat een groot deel van de hei echt is afgestorven, zien we ook nog hier en daar pollen in bloei komen. Dat is erg verheugend, want daarmee is ook in de rest van het uitgestrekte stuifzandgebied nectar voor kleine heivlinder aanwezig. Ook andere vlinders werden trouwens in de kroegen gezien, zoals hooibeestje, bruin zandoogje, klein koolwitje en dagpauwoog.

Bijzondere waarneming

Dinsdag 28 augustus was er wel een heel bijzondere kroegloper. Vrijwilliger Nina de Vries zag in een van de nectarkroegen een scheefbloemwitje. Ook deze zat te drinken, zowel op blauwe knoop als op de vlinderstruik. Het scheefbloemwitje is nog maar een paar jaar in Nederland en is niet een soort die je zou verwachten in zo’n droog stuifzandgebied. Maar dat deze vlinder per jaar wel honderd kilometer naar het noorden kan opschuiven geeft wel aan dat het blijkbaar een heel mobiele vlinder is die dus ook ongeschikt terrein moeiteloos kan overbruggen.

Doelsoorten

Het scheefbloemwitje is een prachtige vondst voor de waarnemers natuurlijk, maar het scheefbloemwitje is niet een soort waarvoor de kroegen zijn aangelegd. Maar gelukkig blijken ook de doelsoorten kleine heivlinder, heivlinder en kommavlinder de kroegen te gebruiken. Of deze het jaar goed hebben overleefd en zich goed hebben kunnen voortplanten zullen we pas volgend jaar weten.

Op de hoogte blijven van het nieuws rondom de nectarkroegen, en andere actualiteiten over vlinders? Geef je dan op voor ons gratis vlindernieuws van De Vlinderstichting. Iedere 14 dagen gratis en vrijblijvend in je mailbox. 

Ja, ik wil vlindernieuws ontvangen