lijnsnuituil Herminia tarsipennalis

Herkenning

Kenmerken vlinder

Voorvleugellengte: 13-16 mm. Deze snuituil heeft een tamelijk effen, soms iets grijsachtige, bruine voorvleugel met een zeer fijne bestuiving en drie donkere dwarslijnen. De binnenste dwarslijn is licht gebogen en maakt bij de voorrand een vrij sterke buiging in de richting van de vleugelwortel, de buitenste dwarslijn heeft de vorm van een vraagteken en de golflijn is recht en eindigt vrij ver van de vleugelpunt. De middenvlek is zichtbaar als een klein smal donker gebogen streepje en de franjelijn bestaat uit kleine zwartachtige streepjes. Op de antennen van het mannetje is halverwege een klein bobbeltje aanwezig; om dit te zien is een loep noodzakelijk. Evenals de andere snuituilen heeft deze soort een opvallende 'snuit', gevormd door de lange palpen.

Gelijkende soorten vlinder

De maansnuituil (Z. lunalis) is groter en heeft een grotere en sterker gebogen middenvlek. Bovendien is de voorvleugel bij die soort minder egaal en is er vaak een diffuse, donkere zone rondom de golflijn. De schaduwsnuituil (Herminia tarsicrinalis) is iets kleiner, heeft een rechtere binnenste dwarslijn en een diffuse middenschaduw; de franjelijn is ononderbroken en het bobbeltje halverwege de antennen van het mannetje ontbreekt. De golflijn op de voorvleugel van de boogsnuituil (Herminia grisealis) is gebogen en eindigt in de vleugelpunt; bovendien is deze soort kleiner en is de vleugeltekening scherper. Zie ook de baardsnuituil (Pechipogo strigilata).

Gelijkende soorten rups

Gepluimde snuituil (Pechipogo plumigeralis) en geellijnsnuituil (Trisateles emortualis).
N.B.: vergelijk behalve de uiterlijke kenmerken ook de tijd van het jaar waarin de rupsen voorkomen, het habitat en de waardplant(en).