populierenuil Parastichtis suspecta

Ga direct naar:

Basis
Herkenning
Levenswijze
Verspreiding & Trends
Habitat & Planten
Benaming

Familie

Zeldzaamheid

Vrij algemeen. Komt verspreid over het land voor, vooral in de duinen en op de zandgronden in het binnenland. RL: kwetsbaar.

Rode lijst

kwetsbaar

Meer foto's

Terug naar boven ^

Levenswijze

Vliegtijd en gedrag

Begin juni-eind augustus in één generatie. De vlinders komen zowel op licht als op smeer en bezoeken bloemen van onder andere kruiskruid.

Levenscyclus

Rups: april-juni. Jonge rupsen leven in samengesponnen uiteinden van jonge uitlopers, oudere rupsen in dichtgevouwen bladeren. De verpopping vindt plaats in de grond. De soort overwintert als ei op de waardplant.

Verspreiding

Vliegtijd

Benaming

Engelse naam

The Suspected

Duitse naam

Pappelkätcheneule

Franse naam

la Xanthie falote

Synoniemen

Dyschorista suspecta

Meer

Toelichting Nederlandse naam

Populier is één van de waardplanten van deze soort.

Meer over Nederlandse namen

Toelichting wetenschappelijke naam

Parastichtis: para- is naast en stiktos is met puntjes, naar de subterminale rij zwarte vlekjes op de voovleugel. Macleod's afleiding van stikhos is een rij, zou ook kunnen. Wat er ook juist is, Hübner maakte een spellingsfout. De niet geaccepteerde correctie Parastictus van Agassiz in 1846 is in overeenstemming met de eerste uitleg.
suspecta: suspected is wantrouwend. Dit slaat waarschijnlijk op de onzekerheid of dit wel een zelfstandige soort zou zijn. De plaats van deze soort in het hele vlindersysteem is dan ook enige malen veranderd/gecorrigeerd.

Auteursnaam en jaartal

(Hübner, 1817)

Herkenning

Kenmerken vlinder

Voorvleugellengte: 14-16 mm. De voorvleugel van deze tamelijk slank gebouwde uil is smal bij de vleugelwortel en breed bij de achterrand; de vleugelpunt is vrij spits. Ondanks de grote variatie is deze uil meestal goed herkenbaar. De voorvleugel heeft een gelijkmatige grijs-, rood- of purperachtig bruine kleur; vaak bestaat de grondkleur uit een combinatie van deze tinten of zijn er bruinachtig gele vlekken op de vleugel aanwezig. De centrale dwarslijnen zijn fijn geschulpt; de buitenste dwarslijn bestaat vaak slechts uit een rij zwarte puntjes of streepjes.

Gelijkende soorten vlinder

Afgevlogen of donkere exemplaren kunnen worden verward met de halmrupsvlinder (Mesapamea secalis) en het weidehalmuiltje (M. secalella); deze hebben echter een stompe vleugelpunt en een smallere niervlek. Zie ook de bosgrasuil (Apamea scolopacina).

Gelijkende soorten vlinder

bosgrasuil

weidehalmuiltje

halmrupsvlinder

Verpreiding

Zeldzaamheid

Vrij algemeen. Komt verspreid over het land voor, vooral in de duinen en op de zandgronden in het binnenland. RL: kwetsbaar.

België

Vrij zeldzaam. Wijdverbreid en vrij algemeen in de oostelijke helft van Vlaanderen, minder algemeen in het Westen. Vrij zeldzaam in Wallonië, waar de soort beperkt is tot Luik en Luxemburg.

De soort staat op de Rode Lijst van Vlaanderen als Momenteel niet in Gevaar (Veraghtert et al. 2023).

Mondiaal

In Europa van Centraal-Spanje, Midden-Italië, Macedonië en Bulgarije in het zuiden tot Schotand (Orkney) en tot de poolcirkel in het noorden. Noord- en Midden-Azië tot Kamtsjatka, Sachalin en Japan.

Trends

Trend op lange en korte termijn

Onderstaande grafieken tonen de verandering in de talrijkheid van de soort in de loop van de tijd. De eerste grafiek geeft het verloop over de hele periode waarvan we waarnemingen hebben. Omdat de oude gegevens vaak niet erg nauwkeurig zijn (geen aantallen) en incompleet (nadruk op zeldzame soorten) worh3 hier de presentie afgebeeld. De tweede grafiek laat het verloop zien van de prestatie van de soort in de laatste dertig jaar. Wat presentie en prestatie precies zijn, en hoe ze worden berekend kunt u lezen op de pagina De berekeningen.

Verspreiding in Nederland in vier perioden

Onderstaande kaartjes tonen de verspreiding binnen Nederland in vier perioden. Hoe groter en donkerder een stip, des te groter was de presentie van een soort in het desbetreffende uurhok (5x5 kilometerhok). Presentie geeft aan in welke mate een soort is over- of ondervertegenwoordigd ten opzichte van de (macronachtvlinder-)fauna als geheel. De berekeningen zijn gebaseerd op gegevens in de Nationale Databank Flora en Fauna.