Nieuwsbericht

Bij het IVN in Weert is al jaren een Vuttersploeg actief. Mensen die geen baan meer hebben, maar nog graag lekker en nuttig aan het werk kunnen en willen. Onder bezielende leiding van de Vlinderwacht Harrie Vossen hakken, maaien en sjouwen ze in en voor de natuur. Zeldzame vlinders profiteren ervan.

Een van de belangrijkste locaties waar de vuttergroep werkt is het Weerterbos, een reservaat van het Limburgs Landschap. Hier komen zeldzame en bedreigde dagvlinders voor zoals de kleine ijsvogelvlinder, het bont dikkopje en het spiegeldikkopje. Voor al die soorten geldt dat bos hun leefgebied is, maar dat ze niet overleven als het een monotoon, dicht en donker bos is. Variatie is het toverwoord en dan vooral kleinschalige variatie. Begin januari kwam het jaarverslag weer binnen van de vutters uit Weert en omgeving. Een lange opsomming van activiteiten die ze in 2016 hebben uitgevoerd. Ze hebben weer nieuwe vlindercorridors gemaakt, maar ook nazorg gedaan op plekken die enkele jaren geleden waren aangepakt. Ze werken echt kleinschalig en het gaat dan ook niet om enorme kaalkap, maar nadrukkelijk om het maken van kleine open plekken en mooi zonnige verbindingen.

Het gaat ze om de natuur en niet alleen om de vlinders, maar die drie zeldzame soorten zijn wel mooie voorbeeldsoorten. Door de variatie aan te brengen met deze dagvlinders in het achterhoofd ontstaat leefgebied voor heel veel meer soorten, planten, insecten en dan dus uiteraard ook insecteneters zoals vogels. Veel van de werkers in najaar en winter zijn ook in de zomer in het gebied te vinden, maar dan om vlinders en andere soorten te tellen. Er zijn routes door het bos die al jarenlang op dezelfde manier worden geteld binnen het Landelijk Meetnet Vlinders, maar ze doorkruisen ook alle andere delen. Daarbij kijken ze of de maatregelen die zijn uitgevoerd ook werken en of er misschien in de komende werkperiode nog nazorg nodig is op een plek en of er geschikte nieuwe werkplekken zijn. Dat maakt deze groep en het werk dat ze doen zo succesvol: ze zien waarvoor ze het doen, krijgen daarmee een prachtige beloning voor hun werk en kunnen ook adequaat reageren als er ergens iets minder goed gaat. De VUT is er niet meer, maar een aantal leden van deze vuttersgroep bewijst dat je zelfs ook na je zevenenzestigste nog veel voor vlinders en natuur kunt betekenen!